Eikenhout; hoogte 113 cm; breedte 125 cm
Eind 17e eeuw
Het barokke sacramentshuisje, vermoedelijk Vlaams, heeft de vorm van een retabel met deurtjes in het midden. Het wordt bekroond met een pelikaan die drie jongen voedt met zijn bloed. Het geheel is versierd met, in reliëf, korenaren, druiventrossen en wingerdranken.
Links en rechts van de deurtjes bevindt zich een paneel met gevleugelde engelenkopjes boven ranken . Op elk zijkanten zien we een gevleugeld engelenkopje geklemd tussen voluten (krullen).
Het sacramentshuisje of sacrarium, is de plaats waar de heilige oliën bewaard worden, een ruimte die naar kerkelijk voorschrift in de doopkapel aanwezig diende te zijn. Ook bewaarde men er de Heilige Olie die gebruikt wordt bij het bedienen van de zieken ( sacrament van het H. Oliesel, of ziekenzalving) .
Toen in onze kerk de doopvont verplaatst werd, is het sacramentshuisje op het priesterkoor geplaatst, op de plaats waar tot 1802 een rijkversierde stenen sacramentstoren heeft gestaan. Het wordt nu gebruikt voor het bewaren van de dekenale heilige oliën, die door de deken op Witte Donderdag bij de bisschop worden afgehaald. Tevens dient het nu als credenstafel, waar de benodigdheden voor de liturgievieringen op zon- en feestdagen worden geplaatst.
Van oorsprong is het waarschijnlijk de opstand van een altaar voor een broederschap of gilde geweest. Pastoor Pascal Schmeits, pastoor in Venray van 1902 - 1919, schreef in 1914 hierover:
" binnen het houten staketsel der doopvontkapel staat ook nog een renaissance retabel van een klein altaartje ter ere van het H. Sacrament, waarvan vroeger, ten tijde der vele benefices en gilde stichtingen in deze kerk, een fundatie van Lof of dergelijke verbonden was."